www.dawnygarnizonpoznan.fora.pl

lookie_malkontent

hah:) modyfikacji jest małe stadko:) w artylerii zamiast pikla była kula na ten przykład, a kirasjerzy (zdaje się) nosili wielgachnego orła.

W Brytyjskiej armii najbardziej rzucają sie w oczy hełmy kirasjerskie, ale faktycznie... kilka regimentów też miało pikla:)

Ale....wróćmy jednak do wielkopolskiej czapki:)

pepeszka

A właśnie, czy któremuś z kolegów są znane szczegóły techniczne dotyczące czerwonej tasiemki którą obszywane były mundury Wojsk Wielkopolskich oraz czapki?

major Misiaczek

"czerwonej tasiemki którą obszywane były mundury Wojsk Wielkopolskich oraz czapki?"
Question

A o co chodzi?
Chyba, że mowa o wypustkach - wszytych paskach szkarłatnego sukna? Chodzi o "wszywki" pomiędzy bryty czapki i nad otokiem? Wink

lookie_malkontent

I oficerskie kurtki strzeleckie miały czerwona wypustkę.

Kołnierze strzeleckie obszywano tasiemką biała i czerwoną o szerokości około 1cm (później dodawano numer albo oznaczenie broni).

Potrzeba więcej danych:) Wtedy bedzie łatwiej o konkrety

pepeszka

Fakt nieprecyzyjnie się wypowiedziałam, chodzi o wypustki Smile

Czy był ustalony rodzaj materiału z którego to wykonywano, jaka szerokość itp.

nosferatu

Prusacy jednak sięgnęli źródeł przypadkowo, dlatego że rogatywka wzięła się z tatarskich nakryć głowy i z Azji Centralnej została przywleczona - tam zdarzały się kwadratowe denka. Przez polskich Tatarów trafiło do wojsk polskich i oficjalny debiut, to chyba słynna biała konfederatka Konfederacji Barskiej. A po tym stała się oficjalnym nakryciem głowy kawalerii narodowej z końca XVIII wieku.

I jak tak patrzę na te pruskie "ulanen tschapka", to są chyba najbliżej tych tatarskich oryginałów. A poza tym, rozumiem, że były te kwadraty zrobione z czegoś twardego, aby cios szabli od razu do głowy nie dochodził, tak? Wiecie coś na temat kształtu tych pruskich wynalazków - skąd się to wzięło?
Podobnie niedawno dowiedziałem się ze zdziwieniem, że kapelusze rajtarskie miały taki metalowy półmisek ukryty dla ochrony czerepu....

major Misiaczek

major Misiaczek

lookie_malkontent

Czapka tatarska nie miała zastosowania militarnego. Zresztą wciąż jest w użyciu, w różnych kształtach i wzorach w Azji i na Kaukazie. Początkowo w Polsce tez noszoną ją jak zwykłą, aż do czasu kiedy Konfederaci barscy spopularyzowali ją i uczynili symbolem. Potem już poszło, bo lubujemy się w narodowych symbolach i tym sposobem szwoleżerowie gwardii zamiast okrągłych czapek w rodzaju Czako, sprawili sobie graniaste, choc konstrukcyjnie do owych okrągłych zbliżone. Był to wiklinowy szkielet obity materiałem, w której to z braku kieszeni mieścił się cały dobytek podręczny żołnierza gotówką włącznie. Dlatego tez wielką strata było taką czapkę w boju zgubić i tak powstały etyszkiety, którymi się zabezpieczano przed zgubieniem wiążąc je okół szyi czy epoletów.

To tyle ogólnych wiadomości... pewnie bardziej zorientowani dodadzą jeszcze kilka ciekawych detali:)

pancerniak

Oj parę dni mnie nie było i się narobiło ... Very Happy

Jako tzw "specjalista" Wink

od "nocników" ochronnych na głowy w czasie boju odpowiadam:
1. Wiele krajów używało "rogatywek" - choć faktycznie rację ma Norbert z pochodzeniem tatarskim i dalej konfederackim. Do reszty krajów trafiły one jednak zdecydowanie za sprawą "obcowania" Wink

ze Szwoleżerami Gwardii Napoleona, jako że "zwiedzili" oni z nim kawał Europy i "dali się poznać" swoim wrogom Laughing

.
2. Jeśli chodzi o pruskie i ościenne nakrycia głowy "chauby" i "tschapki"- surowiec to zawsze skóra - formowana w procesie parowania na specjalnych "prawidłach" - dokładnie tak samo jak do dnia dzisiejszego robi się kapelusze ( ale te oczywiście z filcu). Dodatkowo były one pokrywane szelakiem i dostawały wzmocnienia w postaci okuć ( tylna szyna, rant daszka i oczywiście kominek itd). Te okucia miały dwie funkcje - wzmacniały i chroniły przed ciosem lub innym ciężarem spadającym na głowę (belka, cegłowka, odłamek Wink

), ale też służyły do identyfikacji formacji (kula, pika w chaubie) i rangi delikwenta - żołnierska, podoficerska i oficerska.
3. Tschapka również była podobnie wykonana, z tą podstawową różnicą, że nie posiadała ona części okuć i tylnego daszka a mocowanie "góry" miało znacznie większy otwór w skórze i był on związany z wentylacją i częściowo z funkcją wymiany jej na odmianę paradną wykonaną z grubego materiału wzmacnianego wiklinowym rusztowaniem na bojową wykonaną ze skóry i odwrotnie Smile

.
Ale to opowieść długa i jeśli kogoś to będzie interesowało - mogę ją pociągnąć w innym wątku Very Happy

nosferatu

Dzięki za obszerne wyjaśnienia. Teraz jeszcze mi brakuje wiedzy, skąd się ten TREFL na mundurach wojska wielkopolskiego wziął. Wiem, wiem, już dawno powinienem to wiedzieć i mamy trefla na własnych znakach, ale jakoś nie zwróciłem uwagi i nie zapamiętałem...
Może by mi ktoś to objaśnił?

Kupiłem sobie tą książkę Szaładzińskiego i Rościszewskiego "Polsce zawsze służyć będę. Mundur i broń Wojsk Wielkopolskich 1918-1920", ale tam nic na temat trefla nie znalazłem - a powinno moim zdaniem być. Jest tam tylko wzmianka o "rozetce w kształcie trefla ze sznurka" (strona 12)